Θα ήθελα τόσο πολύ να σε εντυπωσιάσω. Η ζωή μας ήταν ξαφνική και σύντομη σαν μια μπόρα... Ούτε που πρόλαβα να αρχίσω. Ούτε που πρόλαβα να σου πω τη μοναδική μου ιδιότητα. Είμαι συλλέκτης... Μαζέυω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου, στιγμές. Όταν έχω αυτό τον ξαφνικό πόθο να πετάξω, και δεν έχω που να πετάξω, κρύβομαι στη συλλογή μου, γεμάτη καφέδες, μποξέρ, χορευτές, τυχαία εγκλήματα, βρισιές, τρυφερούς παρανόμους, στοές, συναντήσεις, κραυγές, σιωπές, χωρισμούς, λόγια, λόγια, λόγια. Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουν αυτά. Η ζωή ξέρει κι εγώ την εμπιστεύομαι. Είμαι απ' αυτούς που πάντα κάπνιζαν φτηνά τσιγάρα.
;)
ΑπάντησηΔιαγραφή